Cok siradan gelmeye basladi artik gunler.Her gecen gunun icerisine degisik alternatifler koymaya calissamda, her bir gun, hepsi, teker teker ayni patikaya cikartiyor beni sanki.Her sabah farkli tutamaclar yaratmaya calisiyorum kendimd.Tipki bir yolcu otobusunundeki tutamaclardan.Her tutamaca ayri anlam yuklemeye calisiyiorum.Bikiyorum yazmak, hergun yazmak oldukca zor.Ama bende zorlaniyirum iste.Havadanmidir bilemem lakin, kendi ruhumun degiskenliginden, degisiminden, beni cagirdigipatikalari tirmanmaktan yoruldum.H3r bir gun, h3r yeni gun baskasiyim sanki.En ufak engeller, k
Yuvarlanip yuvarlanip koca birer cig tanesi oluyorlar, icinde eziliyorum.Baktikca, dusundukce daha da uzak hissediyiyorum.Ellerim tutamaclwri birakiyor.Kocami, kedimi, kopegimi, ailemi o kadar cok seviyorum ama onlarin baglaclari bile yetemiyor bazen.Cok yorgunum. BU DEPREsif melankolik ve alkolik kari halinden usandim.Hergunde alkolik degilim ya! Bu gun o yum, yarin oteki, obursu gun oteki.Bekliyorum ki; bir gun oyle bir kavga etsinlerki... tipki babannemin 5 yasimdayken annemjn kafasini cama gecirdigi gibi olsun.Kanasin, bir daha hic duzelmesin, ve iclerinden biri buna son versin.Butune kavusmak... ne kadar da merak ediyorum seni.O zaman hic bu kadar dusunmeyecegim. O zaman bu kadar hizli dusunmemede gerek kalmayacak.Kafam patlayacak gibi oluyorum.Caresizce, yalnizda yaziyorum....
